
ðĐāļāļīāļāļāļĢāļĢāļĄāļāļēāļĢāļŠāļĢāđāļēāļāļāļēāļāļĩāļ âāļāļąāđāļ§āļāļĢāļāļāđāļāđāļ§â
āļ§āļąāļāļāļĩāđ āđāđ āļāļąāļāļ§āļēāļāļĄ āđāđāđāđ āļāļēāļĒāđāļāļīāļāļĻāļąāļāļāļīāđ āđāļāļīāļāđāļĢāļ·āļāļ āļāļđāđāļāļģāļāļ§āļĒāļāļēāļĢāļŠāļāļēāļāļāļīāļāļīāļāđāļĨāļ°āļāļļāđāļĄāļāļĢāļāļāđāļāđāļāđāļĨāļ°āđāļĒāļēāļ§āļāļāļāļąāļāļŦāļ§āļąāļāļāļĢāļēāļāđāļĨāļ°āļāļāļ°āđāļāđāļēāļŦāļāđāļēāļāļĩāđ āļāļąāļāļāļīāļāļāļĢāļĢāļĄāļāļēāļĢāļŠāļĢāđāļēāļāļāļēāļāļĩāļ “āļāļąāđāļ§āļāļĢāļāļāđāļāđāļ§” āļ āļēāļĒāđāļāđāđāļāļĢāļāļāļēāļĢāļĢāļāļĢāļāļāđ āļāđāļāļāļāļąāļāđāļĨāļ°āđāļāđāđāļāļāļąāļāļŦāļēāļĒāļēāđāļŠāļāļāļīāļ TO BE NUMBER ONE āļāļĢāļ°āļāļģāļāļĩāļāļāļāļĢāļ°āļĄāļēāļ āđāđāđāđ āđāļāđāđāļĒāļēāļ§āļāļāđāļĨāļ°āļāļĢāļāļāļāļĢāļąāļ§ āļāļģāļāļ§āļ āđ āļāļĢāļāļāļāļĢāļąāļ§ āļāļēāļĄāđāļāļāđāļāđāđāļ āļāļģāļāļąāļ āļāļ·āđāļāļāļđ āļāļēāļĄāļĄāļēāļāļĢāļāļēāļĢāļāļīāđāļĻāļĐāđāļāļāļāļēāļĢāļāļģāđāļāļīāļāļāļāļĩāļāļēāļāļē (āļĄāļēāļāļĢāļē āđāđ) āđāļāļ·āđāļāđāļŠāļĢāļīāļĄāļāļąāļāļĐāļ°āļāļēāļāļĩāļāđāļāđāđāļāđāļāđāļĨāļ°āđāļĒāļēāļ§āļāļāđāļĨāļ°āļŠāđāļāđāļŠāļĢāļīāļĄāļāļēāļĢāđāļāđāđāļ§āļĨāļēāļ§āđāļēāļāļāļĒāđāļēāļāļĄāļĩāļāļĢāļ°āđāļĒāļāļāđ āđāļāļĒāļĄāļĩ āļāļēāļāļāļāļĢāļąāļāļāđ āđāļāļĢāļĄāļŠāļļāļ āļāļĢāļĢāļĄāļāļēāļĢāļŠāļāđāļāļĢāļēāļ°āļŦāđāļŊ āđāļāđāļāļ§āļīāļāļĒāļēāļāļĢ āļ āļŠāļāļēāļāļāļīāļāļīāļāđāļĨāļ°āļāļļāđāļĄāļāļĢāļāļāđāļāđāļāđāļĨāļ°āđāļĒāļēāļ§āļāļāļāļąāļāļŦāļ§āļąāļāļāļĢāļēāļ