ประวัติ และความเป็นมา

สถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน

     สมัยที่ยังใช้กฎหมายลักษณะอาญา ร.ศ.127 เด็กและเยาชนที่กระทำความผิดจะถูกดำเนินคดีเช่นเดียวกับผู้ใหญ่ ส่วนการควบคุมตัวเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิด ในปี พ.ศ.2450 ได้มีการจัดตั้งโรงเรียนดัดสันดานขึ้นที่ตำบลเกาะสีชัง อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี เพื่อควบคุมตัวเด็กที่กระทำความผิดซึ่งมีอายุระหว่าง 10-16 ปี โดยให้อยู่ในความดูแลของกรมตำรวจ ต่อมาในปี พ.ศ.2479 ได้มีการประกาศใช้พระราชบัญญัติราชทัณฑ์ พ.ศ.2479 และพระราชบัญญัติจัดการฝึกและอบรมเด็กบางจำพวก พ.ศ.2479 ได้มีบทบัญญัติวางวิธีปฏิบัติต่อเด็กที่ต้องคำพิพากษา ให้ทำการฝึกและอบรมไม่ใช่การทำโทษเช่นแต่ก่อน กรมราชทัณฑ์จึงได้จัดตั้งโรงเรียนฝึกอาชีพสำหรับเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี โดยได้รับโอนงานควบคุมดูแลเด็กและเยาวชนจากกรมตำรวจ พร้อมกับได้เปลี่ยนชื่อโรงเรียนดัดสันดาน เป็นโรงเรียนฝึกอาชีพและได้ย้ายที่ทำการมาตั้งที่ตำบลเกาะใหญ่ อำเภอบางไทร จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ส่วนการควบคุมดูแลผู้ต้องโทษครั้งแรกที่มีอายุต่ำกว่า 25 ปี ได้จัดตั้งทัณฑสถานวัยหนุ่ม ที่อำเภอธัญบุรี จังหวัดปทุมธานี ทำหน้าที่ควบคุม

     ในปี พ.ศ.2494 ได้มีการประกาศใช้พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลคดีเด็กและเยาวชน พ.ศ.2494 และพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีเด็กและเยาวชน พ.ศ.2494 ซึ่งพระราชบัญญัติดังกล่าวได้มีบทบัญญัติให้แยกกระบวนการยุติธรรมสำหรับเด็กและเยาวชนออกจากผู้ใหญ่โดยเด็ดขาด ในการนี้ กระทรวงยุติธรรมได้จัดตั้งศาลคดีเด็กและเยาวชนกลาง กับสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนกลาง ที่กรุงเทพมหานคร โดยเปิดทำการเมื่อวันที่ 28 มกราคม 2495 สำหรับสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดนครสวรรค์ เป็นสถานพินิจแห่งที่ 8 ในประเทศไทย เปิดทำการเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2531